Şalpazarı yöresinde yaşayan insanlar, Oğuzların Üçoklar Boyundan olan Çepni'lerdir. Çepniler bu bölgeye, Trabzon'un fethinden önce geldikleri sanılmaktadır. Çepni kelimesinin anlamı; Gözü pek, haksızlığa tahammül edemeyen, düşmanı görür görmez saldıran, sınır bekçiliği yapan manasına gelmekte olup, yöre insanları bu özelliklerin tümünü taşımaktadır.     

İlçede yaşayan Çepni'ler; Orta Asya'dan göç ettikten sonra bir ara İran'a yerleşmiş oldukları ve burada yaşadıkları, daha sonra, Han'a karşı ayaklandıklarından, Han tarafından çıkarılan bir fermanla Anadolu'ya sürgün edilmişlerdir. Buradan sürgün edilen Çepni Türklerinden 100.000 kadarı Doğu Karadeniz'de Şalpazarı, Görele, Tirebolu, Şebinkarahisar, Torul ve Kürtün yörelerine yerleşmişlerdir.        

Şalpazarı İlçesi Osmanlı İmparatorluğu döneminde Trabzon Sancağı Görele Kazasına bağlı iken 1809 tarihinde çıkarılan bir fermanla yine Trabzon Sancağına bağlı Vakfıhatuniye' ye (Vakfıkebir) dahil edildiği yöre halkının elinde bulunan belgelerden anlaşılmaktadır.  

Şalpazarı İlçesi;1914 yılında Vakfıkebir Kazasına bağlı nahiye haline getirilmiş, 1987 yılında TBMM'de çıkarılan kanunla ilçe olmuş ve 02.08.1988 tarihinde teşkilatlanıp, fiilen faaliyete geçmiştir.